بحث و اختلاف در هر رابطهای اجتنابناپذیر است. با این حال «خودداری» از دعوا نیست که باعث تقویت روابط میشود بلکه نحوه ترمیم یک رابطه پس از آن است. بسیاری از زوجها معمولا پس از دعوا، از یک گام مهم برای حل اختلافها غافل میمانند که همان «گفتگو» است. این «گفتگو» نقشی فراتر از کمک به زوجها برای حل سطحی اختلافها دارد و در واقع هدف از انجام آن، رسیدگی به تأثیر عاطفی است که درگیری از خود به جای گذاشته است.
حتی پس از رد و بدل کردن معذرتخواهیها یا انجام توافقها، اغلب احساسات ماندگاری از آسیب روحی، ناامیدی یا سردرگمی وجود دارد که یکدفعه و معجزهوار ناپدید نمیشوند و اگر به این احساسات توجه نشود، ممکن است باعث شود که اعتماد و صمیمیت عاطفی میان زوجها در طول زمان از بین برود. زوجهایی که بطور منظم در این «گفتگو»های عمیق پس از تعارض شرکت میکنند، معمولا انعطافپذیری عاطفی، ارتباط و درک بیشتری را تجربه میکنند. آنها با این کار نهتنها اختلافاتشان را حل و فصل میکنند بلکه به یکدیگر بابت بهبود وضعیت روحی و رشد متقابل کمک میکنند
در اینجا سه مؤلفه کلیدی مطرح میشود که باید در گفتگوهای پس از هر بحث و اختلافی به آنها توجه کرد.
۱. ارزیابی آسیبهای روحی ایجاد شده
هنگامی که دعوا تمام میشود، زوجها اغلب وقت نمیگذارند تا در این باره که این دعوا چه احساسی در آنها ایجاد کرده، صحبت کنند. به این ترتیب احساساتی مانند سرشکستگی، ترس یا احساس اشتباه کردن، زیر موضوعات دیگر مدفون می شوند. در مکالمه بعد از دعوا، هر یک از زوجین باید درباره اینکه این حادثه چگونه از نظر احساسی او را تحت تاثیر قرار داده، صحبت کند. این به شریک زندگی شما اجازه میدهد تا دیدگاه شما را واضحتر ببیند و احساس همدلی داشته باشد. یک مکالمه دو طرفه، به هر دو طرف کمک میکند که به جای سرزنش یکدیگر، بر ارتباط عاطفی متمرکز شوند. تحقیقات نیز نشان داده که این کار به تنظیم ناخودآگاه احساسات کمک میکند.
۲. شناسایی نیازهای اساسی
معمولا مشاجرات صرفا بر سر یک موضوع خاص روی نمیدهد بلکه گاه عدم توجه به نیازهای عمیقتر و برآورده نشده، ریشه اصلی اختلافات است. همچنین ممکن است یکی از زوجها در جریان دعوا و مشاجره، احساس رها شدن یا بیاهمیت بودن پیدا کند؛ یا شاید نیاز حلنشدهای به محبت یا توجه بیشتر وجود داشته باشد. تحقیقات انجام شده در سال ۲۰۲۰ میلادی نشان داده که تجربیاتی که یک فرد از غفلت و سوءاستفاده عاطفی در دوران کودکی داشته اغلب باعث ایجاد احساس «دوستداشتنی نبودن» میشود که یکی از ریشههای وجود احساس ناامنی و بیاعتمادی در روابط بزرگسالان است. این عوامل سوء تفاهمها، فاصله عاطفی و درگیریهای مداوم را تشدید و ایجاد صمیمیت و برقراری ارتباط موثر برای شرکا را دشوار میکند. در نتیجه، باید در گفتگوهای میان زوجها پس از وقوع دعوا، این نیازهای اساسی در اولویت قرار بگیرند. در این باره بهتر است که مثلا اول از خود بپرسید که «در آن لحظه واقعاً به چه چیزی نیاز داشتم؟» و سپس آن خواسته را بصورت آرام و روشن با شریک زندگی خود در میان بگذارید. مثلا بگویید: «آنچه که در آن بحث به آن نیاز داشتم، این اطمینانخاطر بود که در یک تیم هستیم.» شریک زندگی خود را نیز تشویق کنید تا همین کار را انجام دهد و برای درک نیازهای عاطفی یکدیگر، با همدیگر همکاری کنید و حمایت متقابل بیشتری در رابطه نشان دهید.
پیشنهاد میکنیم مقاله جشن پیش از عروسی آنانت امبانی؛ داووس جهانی در قلب هند را مطالعه بفرمایید. |
۳. راه حلهایی برای آینده
بخش اساسی هر گفتگویی بعد از دعوا، باید به برنامهریزی برای مدیریت تعارضات آینده اختصاص یابد. زوجها باید از این فرصت برای طراحی یک استراتژی و تقویت تواناییهای خود برای عبور از چالشها استفاده کنند. مثلا میتوان گفتگو را با این سوال به پایان رساند که «دفعه بعد هر دوی ما چه کاری را میتوانیم متفاوت انجام دهیم؟» یا «چگونه میتوانیم در چنین شرایطی، بهتر از یکدیگر حمایت کنیم؟» به این ترتیب، تمرکزتان از تعارض و اختلاف به راهحلهای سازنده و فعال تغییر میکند.
تأثیر ترمیم رابطه پس از دعوا بر کیفیت رابطه جنسی
دعوا و تنش در روابط زناشویی امری طبیعی است، اما آنچه اهمیت دارد نحوه مدیریت و ترمیم رابطه پس از تعارض است. تحقیقات نشان میدهد زوجهایی که توانایی حل تعارض دارند، رضایت جنسی بیشتری را تجربه میکنند. مطالعهای در Journal of Sex & Marital Therapy نشان داد که حلنشدن اختلافها میتواند منجر به کاهش صمیمیت و اختلال در رابطه جنسی شود، در حالی که حل مؤثر تعارض با افزایش رضایت جنسی همراه است.